Review: House of the Dead 2: Remake

In dit artikel:

MegaPixel Studio en Forever Entertainment hebben een remake van The House of the Dead 2 uitgebracht voor Xbox Series X (ook speelbaar op Xbox One); recensent Casper Egas speelde de versie op Xbox Series X. De release (artikel gedateerd 10 december 2025) probeert het geliefde arcade‑lichtgeweer‑spel uit de Dreamcast‑tijd nieuw leven in te blazen, maar overtuigt volgens de review niet volledig.

De kern van het origineel — een korte, intense on‑rails shooter die vooral in de arcade en met een vriend fantastisch werkt — staat nog steeds overeind: het spel is nog steeds smakelijk cheesy horrorentertainment met snelle actie en veel tempo. Grafisch is dit wel degelijk een remake: meer polygonen, scherpere texturen en verbeterde belichting zorgen soms voor indrukwekkende monsters en modernere looks. De soundtrack is heropgenomen en wordt als sterke toevoeging genoemd; de keuze om ook de oude muziek te kunnen selecteren is aanwezig.

Toch wegen die verbeteringen niet op tegen meerdere nadelen. Het grootste praktische probleem is dat de game niet met een lichtpistool of speciale gyro‑besturing op de Xbox gebruikt kan worden, waardoor je met een gewone controller moet richten. Dat voelt minder nauwkeurig en verstoort de gameplay die voor een light gun ontworpen is. Daarnaast voegt de remake nauwelijks nieuwe inhoud toe: arcade‑ en originele modi, training en boss‑challenges lijken grotendeels onveranderd, met alleen een nieuw geheim lab en statistiekenmenu als kleine extra’s. Voor de gevraagde prijs van zo’n 25 euro noemt de recensent dat te weinig.

Verder stoort Egas zich aan de nieuwe stemmen, die richting “bewust ‘B‑acteurs’” gaan maar daardoor minder iconisch en komisch uitpakken dan het origineel. Visueel is de remake technisch beter maar qua stijl en afwerking soms slordig of ongelijkmatig; sommige destructieve elementen zijn zelfs verdwenen en laadtijden en menu‑flow (je wordt na challenges teruggeworpen naar het hoofdmenu) zijn onhandig. Die indruk versterkt het gevoel dat het oorspronkelijke team van SEGA met meer zorg en samenhang werkte dan de huidige makers.

Conclusie: als je puur nostalgie zoekt of de nieuwe soundtrack waardeert, kan de remake de moeite waard zijn. Wie echter hoopt op inhoudelijke vernieuwing, betere besturing of een remake die de arcade‑ervaring volledig weet te reproduceren, zal teleurgesteld zijn. Voor velen blijft het origineel of een oprechte lichtpistool‑ervaring in de arcade de betere keuze.