Review: Keeper

In dit artikel:

Double Fine levert met Keeper een rustig, fantasierijk avontuur waarin je de rol van een lopende vuurtoren op je neemt. Gespeeld op een Xbox Series X (en alleen beschikbaar voor Xbox Series S/X), richt het spel zich op ontspannen verkenning in plaats van uitdagende gameplay. De wereld wordt bedreigd door een vraatzuchtige duisternis; jouw vuurtoren valt om, krijgt pootjes en schuifelt door kleurrijke, steeds veranderende omgevingen om die dreiging te ontwijken en te beïnvloeden.

Licht is het kernmechanisme: je kunt je lamp met de rechterstick richten en met de rechter trigger fel laten schijnen. Licht doet planten groeien, verjaagt duisternis en activeert objecten; later voegen één of twee vogelcompagnons extra interacties toe door voorwerpen op te pakken of hendels over te halen. Er zijn geen levens, timers of zware puzzels — de ervaring is bedoeld om rustig te beleven en tempo en ontdekkingen naar eigen believen te bepalen.

Visueel en auditief speelt Keeper sterk: opvallende art direction, sfeervolle belichting, charmante animaties en mooie muziek dragen de beleving, ondanks af en toe wat haperingen. De hoofdstukken wisselen voortdurend van toon en vorm; de vuurtoren transformeert meerdere keren (onder meer in een bootje en later in een los lampje), waardoor de vaart en interactie halverwege het spel toenemen. Verhalenlijn is minimaal; plezier komt vooral uit verkennen en verrassende verrassingen — en het verzamelen van bloemen die standbeelden en achievements ontgrendelen.

Keeper biedt een korte, originele, relaxte ervaring met beperkte herspeelbaarheid: wie uitdaging zoekt, zit hier niet goed, maar wie wil ontspannen en zich laten verrassen door een eigenzinnige wereld, des te meer.