[REVIEW] Project Motor Racing - casual nachtmerrie of natte sim-droom
In dit artikel:
Project Motor Racing is een hardcore sim-racer ontwikkeld door ex-medewerkers van het voormalige Slightly Mad Studios (bekend van de eerste Project CARS-delen). Grafisch en qua geluid zet de game meteen hoge ogen: 70 getrouwe auto’s, 18 realistische circuits en minutieus uitgewerkte weers- en lichteffecten maken het geheel visueel indrukwekkend. Motoren klinken onderscheidend per model, de feedback van de pitcrew is goed gebalanceerd en de presentatie verdient lofpunten — voor de auteur reden om hier een perfecte score te overwegen.
De sim-ambitie is overal voelbaar. In de cockpit zie je uitgebreide telemetrie (bandenspanning, G-krachten, bandentemperaturen) en buiten de race kun je nagenoeg elke voertuiginstelling finetunen: racehulp, ABS, set-ups en meer. Ook is er een carrière-opbouw die sterk op realisme inzet: wie kiest voor de simulatiemodus start met een klein budget, betaalt schades uit eigen zak en kan zonder inkomen zijn carrière verliezen. Races volgen een vaste opbouw van oefenen, kwalificeren en de eigenlijke race (standaard 12 ronden), met opties om in vrij spel instellingen aan te passen.
Toch is de spelervaring tweeslachtig. De game is extreem straf voor kleine fouten: raken van curbs, gras of tegenstanders leidt snel tot spins of crashes. Tegelijk lijken AI-tegenstanders niet dezelfde consequenties te ondervinden; zij rijden vaak ongestraft verder na aanrijdingen, wat leidt tot frustrerende en oneerlijke situaties. Automatisch schakelen is standaard, maar de start en achteruit terugzetten gebeuren handmatig en onduidelijk; dit wordt niet goed uitgelegd en zorgt bij nieuwkomers voor verwarring. Kleine irritaties stapelen zich op, zoals het ontbreken van een optie om controllertrillingen uit te schakelen.
Voor de doorgewinterde sim-fanaat biedt Project Motor Racing veel: diepgang, realisme en talloze aanpassingsmogelijkheden. Echter, voor casual racers en spelers met alleen een controller is de drempel hoog; veel auto’s voelen onhandelbaar of “nerveus” aan. In de praktijk bleek de Lamborghini Huracán een van de weinige wagens waarmee de reviewer fatsoenlijk kon presteren, wat illustreert hoe verschillend de rijervaring per voertuig is. De 30 achievements zijn grotendeels tijd-gerelateerd en met een controller moeilijk haalbaar — een force feedback-stuur maakt veel verschil.
Concluderend: Project Motor Racing is een liefdevolle, technisch indrukwekkende sim die zijn hart bij puristen heeft liggen, maar door zijn straffe physics, onverbiddelijke afstraffing van fouten en oneerlijke AI veel casual spelers zal afschrikken. Als sim voor liefhebbers verdient de game een hoge waardering; als toegankelijke racegame voor een breder publiek scoort hij aanzienlijk lager.