Review: Shinobi: Art of Vengeance
In dit artikel:
Tim Colman (9 okt. 2025) bespreekt Shinobi: Art of Vengeance, de nieuwste heropleving van Sega’s klassieke ninja-franchise, speelbaar en geoptimaliseerd voor Xbox Series S/X (beoordeeld op Series X). Lizardcube bracht Joe Musashi terug in een 2D-actietitel die klassieke arcadeknal met moderne presentatie vermengt en daarmee zowel nostalgische fans als nieuwe spelers aanspreekt.
Wat en waar: je bestuurt Musashi door zestien visueel uiteenlopende levels — van neonsteden en heuveltempels tot droomachtige laboratoria en achtervolgingen te paard (of wolfrug). De stijl valt meteen op: handgetekende achtergronden, vloeiende animaties en een levendig kleurenpalet. Ninpo-aanvallen vullen het scherm met indrukwekkende effecten en een speciale executiemeter belooft spectaculaire combo’s die ook materiële beloningen opleveren (geld, upgrades).
Gameplay: de besturing is strak en combo-gericht; lichte en zware aanvallen, shuriken, ontwijkingen en double jumps combineren tot een flow die doet denken aan moderne actionseries als Devil May Cry. Je ontgrendelt vaardigheden, wapens (zoals ninja claws), verschillende ninjutsu en amuletten die speelstijl beïnvloeden. Dat maakt het spel aantrekkelijk voor zowel casual spelers als speedrunners en perfectionisten: parcoursen bevatten geheime routes en optionele doelen die herhaling lonend houden.
Moeilijkheid en variatie: Shinobi omarmt het old‑schoolplatformergevoel: lange, pittige levels vol valstrikken, blinde sprongen en vijanden die schermen kunnen vullen. Checkpoints zijn vrij gul op hoofdroutes, maar optionele zijpaden kunnen genadeloos zijn en lijden soms onder schaars geplaatste saves. De game wisselt hakwerk af met achtervolgingen, liftscènes en puzzelmomenten; die variatie werkt vaak, maar niet altijd even soepel — sommige precisiegestuurde secties voelen net iets te onnauwkeurig.
Verhaal en muziek: het plot is een klassieke wraak- en reddingsmotief: ENE Corp en de flamboyante antagonist Lord Ruse verstoren Musashi’s dorp, wat hem weer het pad opjaagt. Het verhaal neemt zijn tijd en neigt soms naar cliché. De soundtrack daarentegen is sterk: een mix van synths, Japanse snaarinstrumenten en stevige drums die vooral in baasgevechten goed ondersteunt.
Plus- en minpunten: visueel en technisch indrukwekkend, met verslavende combos en veel replaywaarde dankzij upgrades, verzamelitems en alternate routes. Kritiekpunten zijn herhaling, af en toe te lange tussenfilmpjes, zwakke vijandvariatie en onhandige checkpointing in optionele delen.
Kortom: Shinobi: Art of Vengeance is een liefdevolle, vaak schitterende terugkeer van Joe Musashi die de klassieke uitdagingen en thrills van het genre combineert met hedendaagse flair — ideaal voor fans van strakke actieplatformers, mits je houdt van pittige, soms frustrerende uitdagingen.