Review: South of Midnight

In dit artikel:

South of Midnight, ontwikkeld door Compulsion Games en geoptimaliseerd voor de Xbox Series S/X, is een visueel en sfeervol action-adventure dat zich afspeelt in het Amerikaanse Deep South. Je kruipt in de huid van Hazel, een jonge vrouw met de gave om magische wezens te zien en te communiceren met een verborgen wereld. Wanneer magische verstoringen, genaamd “Weaves”, het moeras bedreigen, neemt Hazel samen met haar bijzondere metgezel, het skelettenwezen Bones dat banjo speelt en filosofeert, de uitdaging aan om het evenwicht te herstellen.

De game onderscheidt zich door zijn unieke presentatie, die doet denken aan stop-motion animatiefilms van Laika Studios, met een uitstraling vergelijkbaar met Coraline en The Princess and the Frog. Het moeras ademt als een levend personage, ondersteund door een sfeervolle mix van blues, gospel en jazzmuziek, die de duistere, magische setting kracht bijzet. De gameplay combineert lichte gevechten met een magische lasso en zweepachtige wapens, aangevuld met elementaire krachten zoals vuur en bliksem. Hoewel de actie toegankelijk en weinig uitdagend is, blijft de focus op het vloeiend vertellen van het avontuur liggen. Het platformgedeelte biedt vergelijkbare eenvoud en dient vooral om de verhaallijn voort te stuwen.

De wereld voelt levendig en vol karakter dankzij de subtiele lore en authentieke zuiderse accenten van de NPC’s, terwijl folklorefiguren als tricksters en spoken de sfeer versterken. De relatie tussen Hazel en Bones brengt warmte en menselijke diepgang in het verhaal, met dialogen die zowel grappig als ontroerend zijn. Hoewel de game technisch soms minimale tekortkomingen kent, zoals pop-in van textures en framerate-dips tijdens drukke scènes, zijn deze kleine imperfecties onvoldoende om de magische ervaring te verstoren. South of Midnight is daarmee een stijlvol en karaktergedreven avontuur dat uitnodigt om helemaal op te gaan in zijn bijzondere wereld.